Piaszczystą drogą wijącą się u podnóża sosnowego lasu dojeżdżamy powoli niemal do granicy gminy i powiatu. Przed nami widać zabudowania Grzybowej Góry Podlesia. My jednak skręcamy ok. 400 m za Skałą (51o07’23.80”N, 20o59’05.37”E) na południe i jadąc leśną drogą, docieramy do urokliwego zalewu na Wężyku (51o06’39.13”N, 20o58’39.34”E).
Następnie, podążając leśnymi ścieżkami, kierujemy się w stronę opuszczonej stacji kolejowej (to już gmina Skarżysko Kościelne) Grzybowa Góra (51o06’52.44”N, 20o57’47.89”E). Kilkadziesiąt lat temu setki ludzi przychodziły na nią, by dojechać pociągiem do pracy. Była tu tzw. mijanka w czasie, gdy do Ostrowca i Sandomierza prowadził tylko jeden tor. Obok peronu stał stylowy stacyjny budynek zamieszkiwany przez pracownika kolei. Dziś trudno znaleźć po nim jakiś ślad. Z lat świetności pozostał jedynie zapomniany peron, na którym kilka razy dziennie zatrzymuje się pociąg. Za nim licznymi meandrami toczy swe wody Kamienna.
To tu na granicy dwóch powiatów skarżyskiego i starachowickiego znajduje się archeologiczny rezerwat Rydno. Niezwykłe miejsce nazywane w niektórych publikacjach prasłowiańską stolicą Europy.
Skarbem pierwszej stałej osady na ziemiach polskich była przed tysiącami lat ochra - czerwony (lub brunatny) proszek (albo żwirek) zwany inaczej hematytem (tlenek żelaza- Fe2O3). Naukowcy przypuszczają, że mógł niegdyś służyć za kosmetyk, którym malowano ciała. Mógł także służyć do garbowania skór i magicznych praktyk. Ludzie eksploatujący prastare wyrobiska na piaszczystych wydmach wokół Kamiennej mogli wymieniać starożytne „złoto” na potrzebne im artykuły, dzięki czemu nie musieli wędrować w poszukiwaniu żywności. Tak zrodziły się pierwsze stałe osady i domy – połączenie ziemianki i szałasu. Bagniste tereny wokół rzeki ułatwiały kontrolowanie drogocennego terenu, na którym do dziś pozostały ślady działalności człowieka w postaci krzemiennych narzędzi lub odpadów z ich produkcji.
Rezerwat leży formalnie na terenie Łyżew, Nowego Młyna, Grzybowej Góry, Marcinkowa i Wąchocka, lecz można przypuszczać, że ludzkie praosady znajdowały się również trochę dalej na północ, na terenie lasu wchodzącego w obręb naszej gminy, gdzie do dziś można spotkać skupiska hematytu i kawałki czekoladowego krzemienia. To stąd pochodzą zapewne krzemienne narzędzia znajdowane przez grzybiarzy.
Wójt gminy Mirzec
Mirosław Seweryn wojt@mirzec.pl
Sekretarz gminy
Marta Ziomek tel. (041) 27 67 173 sekretarz@mirzec.pl
Przewodniczący Rady Gminy w Mircu
Jan Zawisza
Wiceprzewodnicząca Rady Gminy
Agnieszka Idzik-Napiórkowska
Skarbnik gminy
Wanda Węgrzyn tel. (041) 27 67 174 skarbnik@mirzec.pl